Συνάδελφε είσαι δω δε σε βλέπω στο σκοτάδι κι αυτός ο δεκανέας της αλλαγής αργεί τι ώρα νάναι κρυώνω. Κι εγώ κρυώνω άναψε ένα σπίρτο τι ώρα νάναι πώς θα ξαναπιστέψουμε στον κόσμο τι ώρα νάναι. Η πύλη αμπαρωμένη ο δρόμος έρημος σαν πεταμένα κόκκαλα τα φυλάκια στο σκοτάδι κι αυτός ο δεκανέας της αλλαγής Θέ μου αργεί γιατί φυσάει ο άνεμος. Τι ώρα νάναι μες στη νύχτα τι ώρα νάναι μες στη βροχή τι ώρα νάναι απόψε σ' όλη τη γη! Τι ώρα νάναι. [...]