Το παραδοσιακό σπίτι της Ικαρίας και γενικά η δομή του κτιστού περιβάλλοντος του νησιού είναι σχεδόν άγνωστα, σε αντίθεση με τη λαϊκή αρχιτεκτονική και τη δομή των οικισμών των άλλων νησιών του Αιγαίου που έχουν μελετηθεί διεξοδικά και είναι πασίγνωστα τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.
Πολλοί λόγοι θα μπορούσαν να αναφερθούν γι' αυτό. Ένας από τους βασικότερους είναι το γεγονός ότι η λαϊκή αρχιτεκτονική άλλων νησιών, όπως των Κυκλάδων, χρησίμευσε ως βασικό στοιχείο προβολής της μεγάλης τουριστικής ανάπτυξης τους κατά το β' μισό του 20ού αιώνα (Μύκονος, Σαντορίνη κ.ά.) σε αντίθεση με ό,τι συνέβη στην Ικαρία. Όμως ο σημαντικότερος, ίσως, λόγος είναι η διαφορετικότητα της ικαριακής αρχιτεκτονικής από εκείνη όλων των άλλων νησιών του Αιγαίου, αλλά και το ίδιο το ουσιώδες και συστατικό χαρακτηριστικό της, που είναι ακριβώς η μη προβολή, η αφάνεια, η απόκρυψη.
Στο βιβλίο αυτό γίνεται προσπάθεια να καταγραφούν οι βασικοί τύποι, οι μορφές και οι ιδιαιτερότητες της παραδοσιακής ικαριώτικης κατοικίας που κτίζονταν στο νησί μέχρι την επικράτηση του σύγχρονου τρόπου δόμησης, δηλαδή περίπου μέχρι το 1950, καθόσον μετά άρχισε η δυναμική εμφάνιση του οπλισμένου σκυροδέματος με τις σύγχρονες μορφές κατοικίας που επέβαλε. Παράλληλα γίνεται προσπάθεια περιγραφής και ερμηνείας της ιδιόμορφης πολεοδομικής συγκρότησης των οικισμών του νησιού, καθώς και μια συνοπτική αναφορά σε άλλα κτίσματα και κατασκευές που παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον.